Γράφοντας σε συνέχεια του προηγούμενου κειμένου, αναλογίζομαι
πως εφαρμόζεται η νήψη για τον εαυτό
μας, ώστε να αφουγκραζόμαστε κάθε στιγμή την κατάσταση της καρδιάς μας
…να
επαγρυπνούμε και να αγωνιζόμαστε προσωπικά για εμάς, πασχίζοντας να ξεμυτίσουμε
λιγάκι προς το Φως.
Προχωρώντας στο δρόμο όμως, αρχίζουμε να συνειδητοποιούμε
δειλά δειλά πως δε φτάνει να το κάνουμε μόνο για προσωπικό μας κέρδος αλλά και
για όλους τους άλλους,
…δηλαδή επαγρυπνούμε με επίγνωση καρδιάς ώστε να καταλάβουμε ποιές είναι οι πράξεις μας
έναντι των άλλων, τα λόγια μας, οι σκέψεις
μας ...τι είναι αυτό που κάνουμε...
προσπαθούμε (αγωνιζόμαστε δηλαδή) να μη βλάπτουμε κανέναν.
Συνεχίζοντας και προχωρώντας κι άλλο τον αγώνα, εκτός από το στάδιο του «να μη βλάψω» εμφανίζεται και το στάδιο του «να ωφελήσω» κι έτσι, κάνουμε –πάλι
δειλά δειλά- προσευχή όχι μόνο για
εμάς, αλλά και για την ωφέλεια των άλλων,
ακόμη και δίχως να μας ζητηθεί…
Πηγάζει αυθόρμητα, από το περίσσευμα της Χάρις που μας επισκέπτεται
- από αυτό που μας δίνει γενναιόδωρα ο Κύριος αγωνιζόμαστε να δώσουμε και στον
πλησίον…
Στο πεδίο της δοξολογίας,
η υψηλότερη βαθμίδα που μπορούμε να κατακτήσουμε είναι όταν δοξολογούμε «εν παντί» δηλαδή οποτεδήποτε κι όχι μόνο όταν, το θέλημα μας ή το όφελος μας το
φανερό, πραγματοποιείται…, όχι μόνο στην υγεία αλλά και στην ασθένεια, όχι μόνο
στην εκπλήρωση της επιθυμίας αλλά και στη ματαίωση της, όχι μόνο στον ήλιο αλλά
και στη βροχή και στο κρύο…
Κι είναι αυτός ένας θυσιαστικός τρόπος ύπαρξης,
γνωρίζοντας πως εάν έχασες χρήματα στο δρόμο, να δοξάσεις τον Θεό, γιατί τα
προόρισε να τα βρει μια άλλη ψυχή, κι όλοι είμαστε ενωμένοι και συνδεδεμένοι κατ’ αυτόν τον τρόπο σε αυτή τη γη. Όπως εσύ
χθες πήρες μια δουλειά που χρειαζόσουν πολύ και την έχασε κάποιος άλλος…
Όταν σκεπτόμαστε τόσο ενωτικά και ταπεινά για όλους και
το θέλημα μας το τοποθετούμε τρίτο, με το θέλημα Του πρώτο και το όφελος του
κόσμου (-του πλησίον) αμέσως μετά, τότε δοξολογούμε –όχι μόνο για τον εαυτό μας-
μα για όλα τα πλάσματα και την ευημερία τους… (η οποία μπορεί και να ¨περνάει¨ μέσα
από τη δική μας υστέρηση…)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου