δίχως το "αν"

δεν έχουμε μόνο μυαλό…, έχουμε και καρδιά!

κι όπως εκπαιδεύουμε το μυαλό μας και αναπτυσσόμαστε νοητικά,

η καρδιά προσδοκά Θεό να της δώσουμε ώστε να πλατύνει, να αναπτυχθεί…

να ολοκληρωθεί.

Δίχως το Θεό, με ατροφική και ξερή καρδιά, αφήνεται ο αν-θρωπος

δίχως το «αν» δηλαδή το «άνω» της λέξης «άνω θρώσκω» που σημαίνει=άνθρωπος.

Δίχως να κοιτά ψηλά... δίχως Ουρανό

–δίχως Θεό-

απόμεινε το πλάσμα Του απλά να κοιτά…

… τι να κοιτά δηλαδή…, να αλληθωρίζει μάλλον…

Καλή Ανάσταση!

ορφάνια

ένα απέραντο ορφανοτροφείο ο πλανήτης…

κι εμείς τα έρμα ορφανά, χαμένα, μπουσουλάμε εδώ κι εκεί ψάχνοντας εναγωνίως τον Πατέρα μας…

και πέφτει ο ένας πάνω στον άλλον, δίχως να αναγνωρίσουμε την αμοιβαία ορφάνια μας…

δίχως να δούμε την τόση μας ομοιότητα, τα τόσα κοινά παθήματά μας…

μα και δίχως να ανοίγουμε τα μάτια μας, να αναγνωρίσουμε αυτό ακριβώς το χάσκον τραύμα μας…

αιμορραγεί ορφανή η ψυχή μας κι άντε να μιλήσεις σε κανέναν για Θεό, να σε κοιτάξει σα να είσαι από άλλο πλανήτη…

κι όμως σε αυτόν εδώ τον πλανήτη ήρθαν όλες οι ψυχές να βρουν/

και ψάχνουν, αλλά δεν το ξέρουν οι περισσότερες/ Ποιόν ψάχνουν…